Zachowek
Z dziedziczeniem i testamentami wiąże się też sytuacja pominięcia niektórych osób w testamencie, pomimo tego, że zgodnie z ustawą byliby spadkobiercami, lub też dokonanie rozporządzeń majątkiem za życia, którego skutkiem jest brak majątku spadkowego i pominięcie przez to niektórych spadkobierców.
Możliwość rozdysponowania majątkiem w drodze testamentu lub za życia, w drodze darowizn, może w efekcie prowadzić do pozbawienia rodziny spadkodawcy prawa do majątku spadkodawcy, który by im przysługiwał w przypadku dziedziczenia zgodnie z ustawą. Instytucja zachowku zapobiega takim sytuacjom, ustanawiając prawo do żądania od spadkobiercy lub obdarowanego zapłaty zachowku.
Zachowek przysługuje zstępnym, małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy. Rodzice spadkodawcy są zatem uprawnieni do zachowku wtedy, gdy wchodzą w krąg spadkobierców z uwagi na brak zstępnych.
Wysokość zachowku wynosi, jeżeli uprawniony jest jest trwale niezdolny do pracy albo jeżeli zstępny uprawniony jest małoletni – dwie trzecie wartości udziału spadkowego, który by mu przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, w innych zaś wypadkach – połowa wartości tego udziału .
Dla celów ustalenia udziału spadkowego uwzględnia się spadkobierców niegodnych oraz spadkobierców, którzy spadek odrzucili, natomiast nie uwzględnia się spadkobierców, którzy zrzekli się dziedziczenia albo zostali wydziedziczeni.
Prawo do zachowku może być także zrealizowane poprzez darowiznę otrzymaną od spadkodawcy, powołanie do spadku, zapis w testamencie. Jeżeli uprawniony nie otrzymał należnego mu zachowku przysługuje mu przeciwko spadkobiercy roszczenia o zapłatę sumy pieniężnej potrzebnej do pokrycia lub uzupełnienia zachowku.
Dla określenia wysokości zachowku, w tym czy osoba uprawniona ma prawo do jego uzupełnienia, ważne jest ustalenia wartości schedy, od której jest wyliczany zachowek . Do wartości tej wchodzi majątek zasadniczo pozostawiony przez spadkodawcę, darowizny uczynione na rzecz spadkobierców i osób uprawnionych do zachowku oraz darowizny poczynione na rzecz innych osób, dokonane nie wcześniej niż 10 lat przed śmiercią spadkodawcy.
Prawo do zachowku nie jest bezwzględne, spadkodawca może bowiem w testamencie pozbawić prawo do zachowku poprzez wydziedziczenie. Wydziedziczenie może wystąpić tylko wtedy, jeżeli osoba wydziedziczona uporczywie postępuje w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego wbrew woli spadkodawcy (przykładowo hulaszczy tryb życia, narkomania, alkoholizm), dopuścił się względem spadkodawcy lub osób najbliższych umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu, wolności albo rażącej obrazy czci lub uporczywie nie dopełnia względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych. Prawo do zachowku przechodzi wówczas na dzieci lub wnuki wydziedziczonego. Wydziedziczony może w postępowaniu sądowym dowodzić, że był niesłusznie wydziedziczony i żądać pomimo tego zachowku.
Kancelaria świadczy w zakresie dziedziczenia usługi polegające na udzielaniu porad prawnych, przygotowania odpowiednich dokumentów do Sądu i dalszego reprezentowania przed Sądem, ustalenia kręgu spadkobierców oraz pomocą w czynnościach z udziałem notariusza, gdy przepisy prawa wymagają aktu notarialnego.
Consilior Kancelaria Radcy Prawnego Częstochowa ul. Dąbrowskiego 52/1
prawnik zachowek częstochowa, kancelaria prawna zachowek częstochowa, kancelaria zachowek częstochowa, pozew o zachowek, radca prawny częstochowa